susmaktan sıkıldım büyük laflar edesim var.
hakikat hakkında konuşasım mesela.
paçamdan boklar akarken...
bir de ümitvâr diye bir kelime var...
sonra bir de aforizmalar!
-ulan hangisinin söyleyenine bir hayrı dokunmuş dediğim!-
hangi aforizmik orgazmik cümledir ki söyleyenini ihya etmiş sanki de zikredene faydası dokunsun!
-sosyal mecralarda beğeni almanın dışında.-
kulağına küpe olmak diye bir deyim var bilir misiniz mesela.
hani demek ister ki unutma bunu hep hatırla!
aforizmik laflar söyleyen biri olunmaz biliyor musun
aforizma sıçılır.
ay o değil de o türküyü duydukça benim içime içime narlar saçılır.
çok sıkıldım ulan!
bayağı roman yazasım var.
görüyorsunuz artık bir garip sıkılıyorum.
ben ne zaman sıkılsam hakikatlerden bahsetmek, roman yazmak istiyorum.
ben bu aralar bohulu bohemyan haller yaşıyor
bir artistin kabızlıktan ishale geçişi arasındaki sancılı dönemi yaşadığımı varsayıp
gariban gariban seviniyorum
o değil de ben ne zamandır tevekkeli yemedim
karnıbahar demedim
bir desem nasıl canlanırım
bir yesem elbet şifayı kapar turp gibi yataktan kalkarım
ah kuzum kemal, canım kemal, yavrum kemal, bana bir hallenmeler oluyor kemal!
ve ne zaman birisi ikinci yeniye özenik bir şiir kursa
o şiirde hep seslenecek biri lazım oluyor.
bu şiir burada tekrara düşmezden evvel
elin elimdeydi
ben bir muhallebiydim
küllerin fındıklarıma değdi
yaaaa...
yaaaaaa....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder